Lieve mensen, het wordt tijd dat ME een gezicht krijgt! In woord en beeld. En daar heb ik jullie hulp bij nodig.
Ken jij iemand die ME syndroom heeft? Dan is dit bericht voor jou!
Want ik wil graag verhalen delen van mensen die er middenin zitten EN van degenen die het hebben overwonnen en een switch in hun leven hebben gemaakt. Allemaal met het doel om de mens achter deze verborgen, ernstig invaliderende ziekte zichtbaar te maken, en een goed beeld in de wereld te zetten over hoe het nu is om z’n verborgen leven te leiden. En om je hoop te geven, want wie weet kun jij zelf ook zo’n switch maken en beter worden.
Dus; vertel je verhaal, deel je dromen en laat jezelf zien. Ik help je daarbij met al mijn expertise en ervaring. Want wanneer jij jouw verhaal vertelt, geef je anderen ‘toestemming’ om zichzelf te her- en erkennen en wellicht de moed om hun eigen uitdagingen aan te gaan. Alleen dat al werkt bevrijdend en helend. Samen maken we de wereld een beetje beter!
Stuur je dit berichtje door zodat we zoveel mogelijk mensen kunnen bereiken? En laat je me via een pm of email weten of je geïnteresseerd bent?
Dank je wel!!
PS: wil je liever niet meedoen aan het project maar wel graag beter worden, dan leg ik je hier uit hoe ik je kan helpen.
Hier lees je kleine stukjes uit mijn verhaal met ME. Het is bijna af en als het zover is, zal ik het hier posten. Ik wil je echter graag kort laten zien hoe ik een groot deel van mijn leven gevochten heb om de dag door te komen, met betere en slechte periodes. En hoe ik eindeloos gezocht heb naar mogelijkheden om beter te worden,
De hele kamer draait. Ik moet me rustig houden, dan gaat het vanzelf wel weer over, maar nu begint ook mijn hart te razen als een gek. Rustig aan, zeg ik tegen mezelf en als het beter gaat probeer ik heel voorzichtig naar beneden te lopen. Ik neem een deurpost mee. Het lijkt wel of ik dronken ben.
Als ik mijn hoofd beweeg komt het beeld er vertraagd achteraan, maar ik moet hier weg. Zelfs met die elastieke benen…maar vooral ook hoe ik ontzettend mijn best deed om vooral niet zichtbaar te zijn. Want zomaar vertellen dat ik ME had, daar had ik geen goede ervaringen mee. Totdat het plots een gouden greep bleek. Meer volgt.
Help M.E syndroom een gezicht te geven en meld je aan!
…Achteraf gezien heb ik me zo afgekeerd van mijn lijf en mijn ziekte en me vooral in de beginjaren zo verstopt, dat ik dat natuurlijk ook voor mezelf had gedaan. Ik liet me niet zien omdat ik me enorm schaamde en de vervelende opmerkingen over ‘schop onder je kont’ en iedereen is wel eens moe, en ben je nu nog niet beter, spuug zat was. Steeds maar moeten afmelden omdat ik niet mee kon doen met vrienden maakte die schaamte alleen maar groter. Ik vond mezelf een loser, maar hoefde dat niet zo nodig nog eens van een ander te horen…
…Ik werd geplaagd door gruwelijke nachtmerries en pyjama’s die ik twee keer per nacht kon uitwringen. Hartritmestoornissen die me tenminste het gevoel gaven dat ik leefde, duizelingen, elastieke benen, enorm transpireren, bevroren voeten, rillen van de kou onder twee dekbedden midden in de bloedhete zomer, zo ontzettend moe…
…Dus slikte ik rolletjes druivensuiker achter elkaar naast guarana pillen en genoeg oppeppend spul om een paard te doen steigeren, om zo veel mogelijk energie uit een potje te halen. Slaappillen om de slapeloze nacht door te komen, migraine tabletten en heftige opiaat pijnstillers werden mijn dieet. Ik moest en zou door het leven…
…En toen ik het allemaal niet meer zag zitten.., begon mijn genezingsproces…
About ME (syndrome), elementen uit een langer verhaal
Meer informatie over ME en chronisch ziek kun je vinden onder het tabblad meer info. Je kunt ook hier klikken.
Share this Post