Daniel, Sanne, Isabo, Joshua, DeeJee, en Misty @ Waterval
Twee grote handdoeken gedrapeerd in het heuvelachtige Limburgse weidegras. Een bbq brand gezellig de worstjes gaar, een hond spettert in de Watervalderbeek en Sanne en Daniel genieten zichtbaar van hun rondspringende kroost. De achterklep van de auto is geopend. Opgestapeld kinderspeelgoed. Het is goed toeven zie ik als ik langsloop.
Wat maakt jullie nu blij, in deze coronacrisis? vraag ik.
Dit, zegt Daniel en hij wijst om zich heen. We hebben geen tuin vandaar dat we buiten opzoeken. Het komt door het goede weer. Hier is het lekker makkelijk bij het water. Zijn de kinderen ook stil. Normaal gingen we met z’n allen naar de winkel. Het is heel anders allemaal, je kunt nu niemand opzoeken en er is weinig contact. De kinderen bellen wat met vriendinnen en vrienden.
En wat hoop je voor de toekomst?
Dat het snel voorbij is, zegt Sanne. Dat iedereen zijn opa, oma, broer, zus, familie weer kan opzoeken. Dat verjaardagen gevierd kunnen worden met iedereen erbij en dat de scholen dan weer open zijn.
Eindelijk! roept Joshua enthousiast, want school was beter want nu kun je niet zo snel opschieten met leren, legt hij uit. Ja dat kan wel, roept Isabo vanuit het water, maar nu mag je zelf weten wanneer je opstaat en op school moet je er om half negen zijn anders krijg je straf. Ja, dat is zo.
Wat geeft je hoop? Wil ik nog weten voor ik verder loop.
Goed weer, zegt Daniel relaxed, zwaaiend met de vleestang. En als de kinderen het ondanks alles toch naar hun zin hebben. Hij draait gauw de worstjes om.
Mijn gezin gewoon, zegt hij nog schouderophalend. Ik laat me niet gek maken door dat alles. Je doet er toch niks aan.
En zo laat ik de familie achter. Het is tijd om verder te gaan.
#corona #crisis #hoop #connection #limburg #quarantine #photography #picknick #SoulStory #happy #Meerssen #socializing #contact #Waterval
Share this Post