Richard @ Maastricht | 2 Maart Coronaweek 51 Coronaproject over HOOP en zođ
Het begint al op de markt. Daar zijn naast een toren met hoog opgestapelde stoelen de terrassen uitgezet. Met rood-witte linten wordt de boel omheind en er hangen briefjes: Verboden toegang! Hoog besmettingsgevaar!! Een stukje verderop hangt een bordje: Do not sit, this is a demonstration, we are not allowed to serve food or drinks.
En bij elke horecagelegenheid hangt dezelfde poster: Winkels open = horeca open, genoeg = genoeg! Parken vol = terrassen open, want het kan veilig! #veiligopen.
Op sommige plekken zit het personeel gezellig in het zonnetje aan een tafel en op het Vrijthof wordt zelfs een gegrilde steak ingedekt. En dan zie ik Richard koffie to go schenken achter zijn speciaal voor deze dag opgezette terras.
Vandaag maken we een statement dat de terrassen gewoon open kunnen en de anderhalve meterregel gewoon gehandhaafd kan worden, zegt hij. Je hebt de afgelopen dagen gezien dat mensen toch bij elkaar gaan zitten; het Vondelpark was overladen vol alsof het een festival was, ons eigen stadspark is schoongeveegd, op het Vrijthof wordt gepicknickt en wij hebben toch het idee dat op een terras zitten veiliger en makkelijker te handhaven is dan een concentratie van mensen in de parken, want mensen verspreiden zich, je hebt meer overzicht en het is beheersbaarder, zegt Richard. En de handhavers geven dat ook aan.
Op het plein mag je geen alcohol drinken maar hier kun je op je gemak een biertje pakken en even lekker socializen. En als ondernemer missen wij de gezelligheid en de sfeer die je teweeg kunt brengen ook en we missen het contact met de mensen. We hebben wel nog een leuk najaar gehad met extra terrassen aan de overkant van de straat. Iedereen was enthousiast en we hebben goed kunnen draaien. Mensen konden even winkelen en daarna een kopje koffie komen drinken. Dat doet wat met mensen. En als het in de parken rustig was geweest hadden we deze actie misschien ook wel gedaan, zegt hij. Zodat je als mens in ieder geval iets kunt doen.
Morgen kunnen mensen weer komen winkelen, zeg ik.
Ja, de kleine winkels zullen daarin meegaan, maar de grote publiekstrekkers gaan niet open voor twee klanten per verdieping dus echt druk zal het niet worden, maar als de terrassen open gaan, komen er veel mensen op af, maar we houden ons aan de maatregelen.
Wat heeft u zelf gedaan in deze hele periode?
Ik ben hier aanwezig voor koffie to go, en ik heb zelf veilig, met de eigen auto, andere steden bezocht om daar een koffie to go te nemen. Gewoon voor mijn eigen plezier en uit nieuwsgierigheid naar hoe dat in andere steden gaat. We waren in Utrecht en het was er doodstil. Hier in Maastricht was meer te doen en dan mis je ook echt zelf dat je niet even kunt genieten.
Heeft corona iets gebracht?
Wat ik met de to go gemerkt heb, is dat we onderling socialer met elkaar omgaan. Je krijgt veel meer contact met mensen en hele leuke gesprekken. Heel veel vaste gasten komen een broodje of een kopje koffie halen en zeggen dat ze weer gezellig terugkomen als de terrassen weer opengaan. Je hebt op een andere manier contact.
Denkt u dat dat stopt, als corona voorbij is?
Ik hoop het niet, zegt Richard. We moeten ervoor waken dat we doorzetten wat we hebben opgebouwd.
En hoe doe je dat?
Nog meer service bieden en nog iets langer bij een tafel blijven staan en een praatje maken. Dat zal niet altijd mogelijk zijn door de drukte die we toch verwachten, maar ik wil proberen om dit vol te houden. Het is de afgelopen maanden als normaal beschouwd dat je met iedereen een praatje maakt, maar het is ook een mooi element waar we van kunnen leren. Je kunt nĂłg meer socializen en mensen die alleen zijn iets meer aandacht geven.
Ja, dat is echt sjiek, zegt hij. En dat is wat ik ook heel fijn vind om te doen. Sorry dat ik het zeg, maar horecamensen zijn toch ook een beetje psychologen. Dus daar gaan we meer aandacht aan schenken.
Heeft u iets over uzelf ontdekt?
Dat ik toch wel geduldig kan zijn en dat niet alles vanzelfsprekend is. Je hebt niet alles zelf in de hand, dus je moet het geduld hebben om dingen ook aan een ander over te laten.
En hoe houdt u het vol?
Paardrijden gaat helaas even niet meer, maar lezen, tuinieren, films kijken, documentaires, en af en toe ga ik ergens anders de horeca sponsoren. Dat doe ik sowieso graag. Ik ben eigenlijk een Engelandganger, zegt hij, maar nu hebben we Nederland ontdekt en er zijn hele mooie stukjes die we nog niet ontdekt hadden zoals in Zeeland, Friesland en de Veluwe.
Is dat iets om vol te houden?Â
Dat sowieso, zegt hij. Volgende week ga ik naar Lekkerkerk, we waren al heel lang van plan om de Kinderdijk eens te bekijken. We nemen gewoon een elektrofiets en we gaan die lekker op ons gemak bezoeken. Het is een voordeel dat er geen Japanners zijn, lacht hij want daar zou ik normaalgesproken echt niet naartoe gaan met al die drukte. Maar nu kun je met meer aandacht en rust naar je eigen land kijken.
Wat hoopt u dat de samenleving uit deze periode meeneemt?
Dat mensen meer begrip en compassie voor elkaar mogen hebben. Maastricht is een studentenstad en je hoort veel studenten zeggen dat ze zich niet aan de regels willen houden en niet meer mee willen doen. Dat ze de maatregelen flauwekul vinden, want âonze groep zorgt niet voor besmettingenâ. Je kunt wel met ze in discussie gaan, maar dat win je toch niet. Dat is hun visie.
Maar de meeste mensen houden wel rekening met elkaar, zodat deze coronaperiode zo snel mogelijk voorbij is. En ik hoop dat die groep ziet dat ze ook een stapje terug moeten doen en meer begrip mogen tonen voor anderen, want dan zijn we ook sneller uit deze crisis.
Maar hoe gaan we ze overtuigen? Dat moeten we in de toekomst aan de nieuwe ministers overlaten. Die moeten zorgen dat de verschillende groepen zich meer bewust worden van de gevolgen van hun gedrag.Â
Maar je ziet nu over het algemeen dat mensen steeds ongeduldiger worden en het zat zijn. Mensen mogen niet zo massaal in het park gaan zitten, maar het wordt gewoon gedaan. Je zag het ook toen we de terrassen weer open mochten doen en mensen zich niet aan de regels hielden en vrech en ongeduldig werden. Maar we moeten nog even, helaas, zegt hij met spijt.
Maar er is nieuws: vanaf 31 maart is het dan zover. Vanaf dan mogen we, als de besmettingen niet oplopen, en onder strikte voorwaarden, weer een terrasje pakken. Ik ben benieuwd!
En wil je straks een gezellig biertje drinken bij Richard of een koffie to go halen, dan moet je bij Nieuw Bruin zijn.
Share this Post
CORONAPROJECT over HOOP en zođ
Zoveel mensen, zoveel manieren om met deze coronacrisis om te gaan. In dit project verzamel ik tijdens het halen van mijn dagelijks frisse neus verhalen over hoop, betekenis, contact maken en plezier hebben in deze tijd. Maar ook zijn er verhalen over verdriet en vaak een onvermijdelijk verlies.
Over mensen die het roer hebben moeten omgooien en over ongelooflijke veerkracht die soms ook eindig is.
Maar misschien zijn er ook dingen die je meer bent gaan waarderen en is er iets veranderd dat je best graag zou willen meenemen als dit allemaal voorbij is? Vanaf juni ben ik ook benieuwd hoe je denkt over alle maatregelen en of je het nog een beetje volhoudt allemaal.
En dan is het oktober met een tweede gedeeltelijke lockdown. En dat is weer een heel ander verhaal.
Neem hier een kijkje, er komen regelmatig verhalen bij. En leuk nieuws: er komt een boek, want we hebben met z'n allen toch een mooi tijdsdocument gemaakt. Ouderwets, zo'n boek? Nee hoor, want over een paar jaar kunnen we onze digitale bestanden niet meer inlezen. En dat zou jammer zijn.
Mocht je nu iemand kennen die door corona in een heel bijzondere situatie zit en die mee wilt doen met het project, laat het me even weten, of stuur degene de link even door. Grijp je kans! Je bent van harte welkom. Dank je wel!
