Nu moest ik in mijn archieven op zoek naar een foto die ik ooit had gemaakt en toen kwam ik deze mosaic tegen.
Enthousiast een keer gemaakt, nooit iets mee gedaan. Staat daar maar te bestaan totdat ie is vergeten en ik realiseer me de laatste tijd steeds meer dat mijn harde schijf overvol staat met digitale foto’s die ik nooit meer bekijk en ik ben me bewust van het feit dat wat we niet afdrukken uiteindelijk gewoon verdwijnt. En er komen in een razend tempo ook steeds meer foto’s bij!
Maar ik realiseerde me ook dat ik al veel te lang geen zwartwit portretten meer heb gemaakt. En hoe mooi en krachtig het eigenlijk is, zo’n puur portret.
Juist omdat alle franje verdwijnt en kleur niet meer kan afleiden ga je terug naar de essentie. Ogen zijn de spiegels van de ziel zeggen ze. Mooie mensen toch?!
Dus ja… mocht je nu zelf graag zo'n puur portret willen, kijk even op deze pagina, dan zie je hoe het in het werk gaat, zo'n fotosessie. Je bent van harte welkom!