Lodewijk @Maastricht |Mei-Juni corona week 12
Het is heet achter de grill. Ik kan me alleen bedenken hoe een mondkapje de adem beneemt, maar veiligheid boven alles, zegt Lodewijk. Maar het is warm en voor mij hoeft het niet. Als je bij elkaar staat of zit en je bent verplicht er een te dragen ok, maar hier is het best wel moeilijk om goed te ademen.
Het is fijn om weer aan het werk te zijn en weer een beetje regelmaat te hebben en ook nog familie te kunnen zien.
Dat is wel anders dan een week geleden toen hij nog stond te schilderen en lakken waar normaal gezellig wijntjes worden geschonken. Toen voelde hij zich aan de ene kant wel verplicht om thuis te blijven, dus je bent een beetje aangepast, zegt hij. En ik heb meer tijd gehad om andere dingen te doen waar ik normaal niet aan toe kom. Maar ik ben blij dat ik weer wat kan gaan doen, al is het schilderen hier. Lachte hij nog geen paar dagen geleden.
Je kan nergens naar toe. Ik kan wel naar de stad toe lopen maar dat was het. Je kunt nergens terecht, gezellig eens koffie drinken of zo. Ik ben wel blij dat we familie en elkaar hebben tijdens die tweeëneenhalve maand thuis zitten.
En met alle vrije tijd had ik ook vrede, want ik heb best wel lang tijd nodig om bij te komen, vooral na een druk weekend. We hebben nu de zomer voor de boeg, dan wil ik wel de energie weer hebben om ertegenaan te gaan. Want thuis zitten is ook niet alles.
Heb je iets ontdekt over jezelf deze periode, of heb je jezelf verrast? vraag ik.
Nee niet echt, zegt hij
En hoop? wil ik nog graag weten.
Dat alles weer normaal wordt natuurlijk en dat we niet te lang blijven doorzeuren op die maatregelen. We moeten toch verder, want wachten op een vaccin, dat zie ik nog niet zo zitten hoor. De media creëren een hoop angst en de maatregelen worden zo opgelegd dat je weer bang wordt om het fout te doen en zelf ziek te worden.
Er zijn te veel verschillende verhalen. Dat is verwarrend. Ik kijk nu niet meer naar berichten van de NOS, terwijl ik dat in het begin toch vaak deed.
Ja, er is wel een groot verschil tussen het begin van de Coronatijd en hoe ik er nu in sta. Toch wel. Ik merk dat we elkaar positief benaderen. Dat we goede hoop hebben ondanks de maatregelen van Gauchos zelf. En misschien zijn ze wel erg streng, maar we kijken het een beetje aan, denk ik dan en dan zien we weer verder. Die positieve instelling zit er wel in. En het helpt dat al mijn collega’s er ook zo in staan. Ondanks de negatieve berichten in de media.
Saamhorigheid is er op het werk ook, merk ik. Dat is belangrijk, anders blijf je hangen in die periode die we gehad hebben. En dat moet je niet hebben, we moeten ons nou gaan focussen op wat er gaat komen. Het blijft een hele grote verrassing. Ik weet niet wat het gaat worden maandag. Maar we gaan gewoon beginnen en we zien wel. Je moet wel, wat moet je anders?
sharing is caring
CORONAPROJECT over HOOP en zo🍀
Zoveel mensen, zoveel manier om met deze corona-crisis om te gaan. In dit project neem ik tijdens het halen van mijn dagelijks frisse neus slechts mijn telefoon mee op pad en verzamel verhalen over hoop, betekenis, contact maken en plezier hebben in deze tijd.
Wat heb je over jezelf ontdekt, zijn er dingen die je meer bent gaan waarderen en wat is er veranderd dat je best graag zou willen meenemen als dit allemaal voorbij is? Neem hier een kijkje, er komen regelmatig verhalen bij.
