daphnedumoulin_coronaproject

Silke en Rick pakken een hotelletje om lekker te kunnen uiteten

Silke en Rick @Maastricht | 28 mei 2020 coronaweek 11

Hee, daar staat een terrasje buiten zie ik.  En het ziet er hartstikke gezellig uit. Het is ook een beetje een verdwaald beeld zo op het verder lege vrijthof waar alleen maar opgestapelde stoelen in het zonnetje staan te wachten totdat het eindelijk maandag 1 juni is. Maar sinds een paar weken mogen hotels hun hapjes en drankjes weer serveren en Silke en Rick doen zich tegoed aan al dat lekkers.

We komen uit de buurt van Roermond, zegt Silke. Daar hebben we een eigen cafe-restaurant en we zijn de afgelopen maanden ontzettend druk geweest omdat we volledig moesten omdenken. We zijn gaan bezorgen en afhalen en dat loopt goed. We hebben alles corona-proof gemaakt en dankzij alle hulp waren we onverwacht vroeg klaar. En toen dacht ik, weet je wat we doen? We gaan er lekker even tussenuit! We hebben gisteren en vandaag de zaak gesloten en hebben een hotelletje gepakt. Want dat is de enige manier om nog uit eten te kunnen gaan, zegt ze. Dat wilden we nog even doen voordat we weer opengaan.

Image

Wij als horecamensen gaan graag uiteten en dat hebben we heel erg gemist de afgelopen periode. Net als een terrasje pikken. 
Ook de zaak missen we. Onze vaste gasten, de aanspraak. Het sociale aspect. We zijn normaal van 11 uur ’s ochtends tot 1 uur ’s nachts open en we hebben altijd mensen om ons heen en dat is nu een stuk minder. Dat werd op een gegeven moment…. hmm. Nu waren we om negen uur al klaar met bezorgen en zaten we op de bank. Voor ons was dat heel vreemd.

Wat leuk was in die tijd? Spelletjes doen op die lege avonden. Een potje Risk of kaarten met het personeel. Wat mij opvalt, zegt Silke als ik vraag wat er positief is aan deze hele crisis, is dat iedereen zo gastvrij en gastgericht is. Ineens kan alles. We zijn hier de enige gasten en we mogen lekker buiten zitten en uitslapen. Het is meer maatwerk geworden.
Toch mist Rick zijn vaste routine. Dinsdagavond is vaste dart-avond en dat mis ik, zegt hij. En op de vraag wat geeft jullie hoop, is er een kort maar duidelijk antwoord: maandag 1 juni.
Ja, en dat mensen wat begripvoller worden, vult Silke aan. In het begin was het heel vervelend als je mensen moest uitleggen dat dingen niet kunnen of mogen. Mensen waren kortaf en nu zijn ze wat meer open en vriendelijker in hun reacties.
Wat we het meest missen is dat we volgende week zouden trouwen. Maar dat komt volgend jaar wel goed. Dus dit is nu een soort pre-honeymoon, lacht Silke gebarend naar de gevulde tafel en het Vrijthof. En dat snap ik helemaal.

Silke en Rick runnen Cafe/restaurant Aan De Kirk in Horn: https://www.facebook.com/adkhorn en genieten van hun ontbijt in Le Theatre Hotel

Image

sharing is caring

CORONAPROJECT over HOOP en zo🍀

Zoveel mensen, zoveel manier om met deze corona-crisis om te gaan. In dit project neem ik tijdens het halen van mijn dagelijks frisse neus slechts mijn telefoon mee op pad en verzamel verhalen over hoop, betekenis, contact maken en plezier hebben in deze tijd.

Wat heb je over jezelf ontdekt, zijn er dingen die je meer bent gaan waarderen en wat is er veranderd dat je best graag zou willen meenemen als dit allemaal voorbij is? Neem hier een kijkje, er komen regelmatig verhalen bij.