Voor mij draait het leven grotendeels om verwondering. En als ik naar gezichten kijk, komt dat woord steeds weer bij me op. Je leest levens en verhalen in gezichten. Dat betekent niet dat die verhalen per se kloppen, maar het zijn wél hele verhalen, hele levens. Door gezichten te lezen, kun je nieuwsgierig worden naar de ander en een verbinding aangaan. Het nodigt uit tot een gesprek.

Maakt het voor jou uit of je iemand in het echt ziet of alleen een foto bekijkt?
Nee, eigenlijk niet. In het echt ben ik wel nieuwsgierig naar de dynamiek, zoals bij Hind, die je me net liet zien. Dan denk ik: dit beeld is te plat. Maar ik kan ook enorm geraakt worden door foto’s. Een vriend zei ooit: achter elke rimpel zit een verhaal, hoe vaak je lacht, hoe je je op dit moment voelt, hoe moe je bent. Dat neem ik met me mee nu ik ouder word. Verwondering en nieuwsgierigheid naar elkaar, dat zijn voor mij de toverwoorden.

Daarom vind ik het jammer als gezichten volledig bedekt zijn. Dan voelt het alsof ik geen echt contact kan maken. Misschien is dat iets cultureels, maar voor mij draait het om meer dan alleen iemand in de ogen kijken. Het is de spanning, de ontspanning, de rimpels, alles.
Door te bevragen wat we zien, geef je de ander de kans om in de spiegel te kijken, om dichter bij zichzelf te komen. Misschien kan iemand dan een stukje van het masker afzetten en zijn of haar eigen verhaal vertellen.

Wanneer leef jij een betekenisvol leven, Jessica?
Als ik bewust leef en mijn dagen bewust be-leef. Dit is dinsdag 3 september 2019 en die dag komt nooit meer terug. Net zoals ons moment nu, samen.
Een betekenisvol leven is een leven waarin je je bewustzijn verder ontwikkelt. Waarin ik, in eerste instantie voor wie me lief is, mijn kinderen, maar ook anderen om me heen, help om een betekenisvol leven te leiden. Om nieuwe inzichten te krijgen, perspectieven te ontwikkelen. Want daarin ligt, denk ik, de sleutel tot vrijheid.
Misschien gaat het wel om loskomen van de verhalen die we onszelf blijven vertellen. De verhalen waarin we vast kunnen raken. Als je bewust bent, dan ís er geen verhaal. Dan ís het gewoon. Contact met elkaar is dan geen verhaal meer, het is zijn. Samen zijn. Dat is voor mij een betekenisvol leven: samen zijn, zonder opsmuk.

Hoe ziet dat eruit?
Dan verwonder ik me. Dan neem ik mezelf niet te serieus. Dan ben ik er, aandachtig. En dan voel ik dat belonging, dat diepe besef dat ik onderdeel ben van alles. Dan zet ik al mijn zintuigen in. Het vogeltje dat zingt. Het geluid van de weg. De spijkers in de muur. Mijn eigen wiebelende voet. Alles.

Als ik wandel of fiets, maak ik soms foto’s van dingen die me raken. En hoe ouder ik word, hoe meer dat absurde, kleine dingen zijn. Ik geniet steeds meer van die schatten in het leven. Ze liggen overal, als je goed kijkt. Vandaar: met nieuwe ogen kijken. Dat gaat me steeds beter af. En daar word ik zo happy van!
Het voelt ongefilterd, zo zonder mijn eigen verhaal. Dan ontstaat er een nieuw beeld. En dan, ja… dan zijn we in het land van de ongekende mogelijkheden, toch? Hoe leuk is dat!
Terwijl ik het zeg, besef ik: dát is ongekende vrijheid. En die kan op een vierkante centimeter zitten, als je goed kijkt. Dat geloof ik.

Jessica is coach, maar bovenal een mooi, liefdevol en warm mens. Ze heeft een prachtige missie:
'To build awareness and facilitate learning and leadership in individuals and teams for the sake of a peaceful, purposeful, fair and sustainable life, community or organisation.'

Laat je coachen: www.slijkhuis-ll.nl