Lodewijk @Maastricht |Mei-Juni corona week 12
Het is heet achter de grill. Ik kan me niet eens een voorstelling maken van hoe een mondkapje de adem moet benemen. Maar veiligheid boven alles, zegt Lodewijk. Maar het is warm, zegt hij, en voor mij hoeft het niet. Als je dicht op elkaar staat of zit en het is verplicht om een mondkapje te dragen, oké. Maar hier, achter de grill, is het best lastig om goed te kunnen ademen.
Toch is het fijn om weer aan het werk te zijn, weer een beetje regelmaat te hebben in het leven en ook nog mijn familie te kunnen zien.
Een week geleden was dat nog heel anders. Toen stond hij te schilderen en te lakken op een plek waar normaal gesproken gezellig wijntjes worden geschonken.
Ik voelde me ergens verplicht om thuis te blijven, vertelt hij. Ik had ineens tijd voor dingen waar ik normaal niet aan toe kom. Maar ik ben blij dat ik nu weer iets kan doen, al was dat hier staan schilderen. Je kon toch nergens naartoe? zegt hij met opgeheven handen. Even naar de stad lopen. Dat was het. Je kon nergens terecht, gezellig eens koffie drinken of zo. Gelukkig hadden we familie en elkaar tijdens die tweeënhalve maand thuis. Maar ik had toch ook een gevoel van vrede met al die vrije tijd. Ik heb altijd even nodig om bij te komen, vooral na een druk weekend. Nu de zomer eraan komt, wil ik weer vol energie aan de slag. Want thuiszitten is ook niet alles.
Heb je iets ontdekt over jezelf, of heb je jezelf verrast? vraag ik.
Nee niet echt. Maar ik hoop dat we niet te lang blijven doorzeuren op die maatregelen. We moeten toch verder, want wachten op een vaccin, dat zie ik nog niet zo zitten hoor. De media creëren een hoop angst en de maatregelen worden je zo opgelegd dat je weer bang wordt om het fout te doen en zelf ziek te worden. Er zijn te veel verschillende verhalen. Dat is verwarrend. Ik bekijk de berichten van de NOS ook niet meer, terwijl ik dat in het begin toch vaak deed.
Ja, er is wel een groot verschil tussen het begin van de coronatijd en hoe ik er nu in sta. Toch wel. Ik merk dat we elkaar positief benaderen. Dat we goede hoop hebben ondanks de maatregelen van Gauchos zelf. En misschien zijn die wel erg streng, maar we kijken het een beetje aan, denk ik dan. En dan zien we weer verder. Die positieve instelling zit er wel in. En het helpt dat al mijn collega’s er ondanks de negatieve berichten in de media ook zo in staan. Er is echt saamhorigheid op het werk, merk ik. Dat is belangrijk, anders blijf je hangen in die afgelopen periode. En dat moet je niet hebben, we moeten ons nu gaan focussen op wat er gaat komen. Het blijft een hele grote verrassing. Ik weet niet wat het gaat worden maandag. Maar we gaan gewoon beginnen en we zien wel. Je moet wel, toch?
sharing is caring
CORONAPROJECT over HOOP en zo🍀
Zoveel mensen, zoveel manier om met deze corona-crisis om te gaan. In dit project neem ik tijdens het halen van mijn dagelijks frisse neus slechts mijn telefoon mee op pad en verzamel verhalen over hoop, betekenis, contact maken en plezier hebben in deze tijd.
Wat heb je over jezelf ontdekt, zijn er dingen die je meer bent gaan waarderen en wat is er veranderd dat je best graag zou willen meenemen als dit allemaal voorbij is? Neem hier een kijkje, er komen regelmatig verhalen bij.