daphnedumoulin_coronaprojectericjaspers

Erik Jaspers en Vief bouwen een feestje in coronatijd en jij kunt meedoen

Het is een fascinerend gezicht. De kleine zaal van de muziekgieterij oogt al maanden uitgestorven leeg, maar het podium staat vol rode pluche. Gekke dingetjes staan opgesteld in een gezellig opgemaakt decor, maar de spots zijn zorgvuldig ingepakt tegen spinrag en stof. Datzelfde podium is nu kleedkamer en studio ineen. Er staan laptops, camera en lampen paraat, want Eric, Barrie Bingo, alias Fred Lloret en Dieter Koblenz staat klaar om mensen zometeen weer blij te maken, want als entertainer ben ik verplicht om mijn vak op een zo goed mogelijke manier uit te oefenen, zegt hij. We hebben geen luxe beroep, we staan in dienst van de mens. Vroeger in de oorlog werd Bob Hope naar het front gestuurd om de moraal hoog te houden en dat doen wij nu ook.

Het begon allemaal vorige jaar in maart toen Eric vanuit zijn eigen zaak live uitzendingen ging maken. Elke avond konden kijkers iets nieuws verwachten.
Ik deed steeds een ander typetje na, er kwam een bingoshow en zelfs een hele gala-avond met vlinderdasje en noem maar op. En ik heb gezegd dat doe ik totdat de kroegen weer open mogen. Ook om die moraal hoog te houden want we zijn met een onbekende vijand in aanraking gekomen en ik wil zorgen dat de mensen thuis niet gaan doemdenken, zegt hij. En nu hebben Vivianne en ik er een bedrijf van weten te maken. 

Ik ben een entertainer, publiciteitsman en ik kan concepten bedenken en Vivianne komt uit de reisbranche en zij heeft een hele goede bindende factor en weet mensen in beweging te zetten. Wij hebben een gedreven positieve instelling en die willen we behouden. We willen ons niet mee laten slepen in al dat negatieve nieuws. We hebben allemaal pech, maar er zijn zoveel mensen die het veel erger hebben dan wij. We slepen mekaar de kelder in maar we helpen mekaar de kelder niet uit en dat vind ik not done. Zo ontmoet ik Eric.

Ik heb nachten doorgewerkt om mensen te repatriëren, zegt Vivianne. En de uitzendingen van Eric hielpen me om even een half uurtje per dag adem te kunnen halen.
Mijn optreden in het buitenland werd gecanceld, zegt Eric, en mijn vliegkosten kreeg ik ook niet vergoed. Toen zei Vivianne, we helpen elkaar wel.

En in augustus hebben we een boot van Stiphout gehuurd, zegt ze, en hebben we met mijn klanten die niet op reis konden gaan, een dinner cruise gemaakt. Eric heeft daar ’s avonds Leonardo Da Vintage gedaan en dat was fantastisch. We mochten uiteraard maar met een klein gezelschap varen, maar de mensen waren zo blij om er even tussenuit te zijn. En daar is dit concept uit ontstaan.

De moraal hooghouden

Ik kan de wereld niet veranderen, maar ik ben aan de slag gegaan en heb iets in beweging gezet waardoor er iets goeds ontstaat al is het maar voor tien mensen.
daphnedumoulin_coronaproject

We hebben onze expertises gebundeld tot iets waarmee we mensen echt iets kunnen meegeven, zegt Eric. We worden er niet rijk van, maar we hoeven onze hand niet op te houden en we kunnen zorgen dat we gezien worden in datgene waar we goed in zijn.
Je hebt in het hele leven mensen nodig, de een heeft het idee en de ander de financiële middelen. De Muziekgieterij heeft ons verschrikkelijk goed geholpen. Zonder deze mensen hadden wij dit niet kunnen doen.

Een goed idee wordt vaak geholpen en gepromoot en die positiviteit zien we ook terug in de aanvragen die we krijgen. We hebben hele grote bedrijven geholpen in een andere manier van denken, want ook daar is de moraal niet al te hoog als je de hele dag tussen krijsende kinderen je werk probeert te doen, je collega’s niet kunt spreken en als iedereen ineens op een scherm kan zien hoe je huis eruit ziet en hoe je privé-leven in elkaar steekt. Normaal gesproken heeft niemand daar wat mee te maken. Op je werk zet je je masker op, je komt thuis en je hebt je geld verdiend, maar nu krijgt iedereen inzage in elkaar en dat doet ook wat met de mens.

Ik moet me kunnen inleven in een klant om ze het beste resultaat te kunnen bieden en je moet mensen een nieuwe ervaring geven. En dat gaan we straks ook met de Aspergepiepers doen. We zijn de grootste zaate hermenie van Nederland aan het creëren. Iedereen moet zichzelf thuis filmen en dat filmpje sturen ze naar ons. Ik doe de hele mix en op 13 februari komt er een volledige zaate hermenie in beeld waarvan ik hoop dat we straks 500 postzegeltjes op het scherm hebben waarop mensen samen iets aan het doen zijn, want nu zit iedereen op zijn eilandje. En er wordt geklaagd over die vierkante meter, maar in een beperkte ruimte kun je heel veel samen doen. Dat kan! zegt Eric enthousiast.

En kun jij je publiek ook zien zitten? vraag ik.
Nee, maar ik heb een heel groot beeldend vermogen en als ik hier optreed kan ik al die mensen in mijn hoofd voor me zien zitten. Vief staat af en toe gebaren te maken en ik speel daar weer op in.

We zijn alle twee ADHD-ers, zegt hij. Met grote letters, en dan word je vaak niet voor vol aangezien, maar als druktemaker. Wij laten zien dat we serieus zijn en dat je op ons kunt bouwen. Kom maar eens kijken wat wij gedaan hebben voor grote bedrijven en multinationals. Vandaag zitten we bijvoorbeeld ‘in Suriname’ voor een klus van een externe dienst van Vodafoon. En de kinderen van die werknemers willen deze show graag zien want er is bingo, er is leuke muziek, ik zing live en het bedrijf geeft de prijzen weg die wij speciaal voor hun samenstellen zodat de mensen er ook gelukkig mee zijn.

Zoomend de wereld over

We weten met z’n tweeën waar we toe in staat zijn en dat komt nu aan het licht. Zonder corona was ik een beetje in hetzelfde schuitje blijven varen.
daphnedumoulin_coronaprojectericjaspers

Heb je hierdoor iets over jezelf geleerd?

Dat ik echt kan vertrouwen op mezelf, zegt Vivianne.
Ja je leert jezelf wel kennen, zegt Eric. En je leert mensen kennen. Ik heb geleerd dat er echt wel mensen zijn waar je iets mee kunt. Die ergens voor staan.
En, wie ben jezelf? Zit die daadkracht wel in jou? Ben je wel iemand die niet te laf is om iets te doen? Ben jij degene waar mensen over lachen en nu denken, oh fuck, die gasten doen het wel even. Ik wil weten wat ik waard ben.
We weten met z’n tweeën waar we toe in staat zijn en dat komt nu aan het licht, zegt hij. En zonder corona was ik een beetje in hetzelfde schuitje blijven varen. Je zit in een bepaalde flow en daar haal je je salaris uit maar nu moet je dat ergens anders uit halen en dan is de vraag hoe creatief een mens kan zijn zonder een bank nodig te hebben maar door gewoon te doen.
Je kunt de oceaan niet oversteken door naar de zee te staren is altijd mijn motto geweest, zegt Eric die intussen zijn Barriepak aan het zoek is.

Ik heb al 14 jaar een reisagentschap zegt Viviane en ik heb iemand in dienst, dus de bankrekening slinkt, dan moet je iets. En het enige dat je kunt doen is naar jezelf kijken en naar wat je wel kunt. En als dit werkt, dan hebben we dat toch mooi met z'n tweeën geflikt.
Maar we zijn ook niet te beroerd geweest om voor deelnemers van de show 315 pakketjes met een bingokaart en iets te drinken rond te brengen, zegt Eric. Zo is het ook.

Zij zit in de reisbranche en ik reis heel graag. We hebben alle twee veel mensen gezien en we kunnen alle twee met zekerheid zeggen dat er mensen op de wereld zijn die van niets iets kunnen maken. Ze hebben niks, maar blijken ergens uniek in te zijn en ze vinden altijd een weg om zichzelf te kunnen voorzien.
En ik heb in Kameroen gewoond, zegt Vivianne. Wij klagen hier met gezonde benen over een jaar geen inkomsten, maar niemand hoeft hier echt te lijden. We worden in het ziekenhuis geholpen en hoeven niet op straat te leven. Ik vind ook dat ik niet mag klagen want ik heb de tools om van niets iets te maken. Laat ik die mensen dan als voorbeeld nemen.

Kun je zeggen dat corona ook iets positiefs gebracht heeft?
Voor mensen die echt met corona te maken hebben is er geen zak positiviteit aan, zegt Eric. Echt niet. Mijn moeder van 90 was na drie dagen hoesten positief getest, fiets er zo doorheen. Ik ken mensen die waren zo gezond als een vis en die hebben het niet gehaald. Dus er is niks positiefs aan.

Als ik naar het nieuws kijk vind ik het verschrikkelijk om te zien wat mensen durven te doen in een land als dit. Mensen moeten zich kapot schamen. Corona haalt het ergste in een mens naar boven. We willen niet dat ons iets afgepakt wordt. We bouwen niet op aan deze maatschappij, maar owee dat als iets dat we niet opgebouwd hebben ons ontnomen wordt. Nederland mag zich doodschamen maar mag zich ook prijzen voor hetgeen ze wel doen. Een gulden middenweg schijnt er op dit moment niet te zijn.

Zie je polariteit in de samenleving?
Ik zie gelaten mensen die leed gewoon ervaren en die geen keuze hebben.
Maar als je de straat op gaat om te demonstreren, zorg dat je een echt gegronde reden hebt en je je hebt verdiept in de wetenschap. Roep niet zomaar iets want er zijn mensen die klakkeloos alles overnemen van Facebook en internet. Viruswaarheid is zogenaamd de absolute waarheid. Probeer in godsnaam te filteren. Vraag je af of degene die iets voor mij zegt wel degene is die het heel goed met mij voor heeft. Ik kan met een bericht honderd mensen de straat opsturen, maar neem je verantwoordelijkheid, zegt Eric.

Ik heb mezelf opnieuw uitgevonden, zegt hij, ik kan de wereld niet veranderen, maar ik ben aan de slag gegaan en heb iets in beweging gezet waardoor er iets goeds ontstaat al is het maar voor tien mensen. De moraal hoog houden, dat is het meest positieve dat mij is overkomen in coronatijd. En dat ik leuke mensen heb leren kennen, met een mooie visie.

Ik heb mezelf opnieuw uitgevonden

Je moet geloven in datgene dat je wel kunt en hoop staat daar buiten. Je moet daadkracht hebben.
daphnedumoulin_coronaprojectericjaspers

Wat geeft je hoop?

Als het vaccin werkt is het fijn, maar sommige ziektes moet je doorstaan. De wereld is aan de pest ten onder gegaan en daar zag je dat rijken gespaard bleven maar de armen stierven bij de bosjes. Dit gaat ook ooit geschiedenis worden. Dan zijn mensen immuun of er is iets bedacht.

Hoop, bestaat dat überhaupt? Vivianne haalt haar schouders op. Je creëert je eigen leven. Ik snap best dat mensen houvast hebben aan hoop, maar ik leef nu en los van mensen die er echt mee te maken hebben, wil ik nu plezier maken en mijn kinderen laten zien dat je in de ‘ergste’ periode in je leven het ook leuk kunt hebben. En dat ik later kan zeggen: corona..
Dat was een motivator, vult Eric aan. Daar zijn we goed door gekomen. Ik denk dat we ons nu moeten amuseren met dat wat kan, dat we er onze centjes mee kunnen verdienen, dat we gezond blijven.
Ik hoop dat mensen er slimmer uit gaan komen, zegt Eric hoofdschuddend, want ik heb verklaringen van mensen op tv gezien, waarbij ik denk.. 
Ik ben niet van de hoop. Wat is dat? Dat is iets ongrijpbaars waar een reëel mens niets mee kan. Dat is iets voor iemand die onmachtig is. Mensen die alleen maar hoop hebben nemen geen actie. Als ik verliefd ben kan ik hopen en wachten tot de telefoon gaat, of ik stel alles in het werk om ervoor te zorgen dat dat wederzijds wordt. En dan nog is het geen gegeven. Je werkt je kapot voor iets dat je niet krijgt, dat is hoop. Je moet geloven in datgene dat je wel kan en hoop staat daar buiten. Je moet daadkracht hebben.
Mijn hoop is dat ik dadelijk weer 80 mensen gelukkig maak en dat er iets uit voortvloeit en dat deze mensen morgen met heel veel positiviteit zeggen: ik ga aan de bak. En morgen wil ik hetzelfde doen.
Ik hoop dat iedereen weer in sinterklaas gaat geloven, zegt hij. Vivianne ligt dubbel.

Maar je moet ook nee durven zeggen in een wereld als deze; reizen kan nu even niet ook al kan het in Duitsland wel, zegt Eric.
Ik krijg nu aanvragen van mensen die toch nog even willen reizen, zegt Vivianne, terwijl alle landen op oranje staan. Ik kan met een disclaimer mensen laten gaan, maar dat wil ik niet want ik wil kwaliteit leveren. En dat egoïsme, dat mensen persé nu iets willen dat niet kan, is heel erg groot. In deze situatie is het niet goed om te pleasen. Zeg ‘nee’ en denk langetermijnvisie.

En dat is wat ik denk dat we nu doen, Vivianne met haar branche en ik met de mijne, want ik wil straks ook weer op het podium staan. Ik ben artiest, ik heb liever applaus dan 1000 euro. Mensen van het Maastrichts Volkstheater werken zich kapot om een productie te maken. En maar omboeken en oplossen. Wat is die mensen hun hoop? Die zijn alleen maar gebaat met 500 mensen in de zaal. We zijn als artiesten de eerste die genaaid werden en de laatste die weer aan de bak mogen, dat is een feit. Er zijn artiesten en dansers die nu in de horeca werken. Die zijn aan beide kanten geknipt en geschoren.

Ik hoop echt dat we er straks weer een feestje van kunnen maken. En de mensen moeten er echt op voorbereid zijn dat hele grote evenementen voorlopig nog niet kunnen plaatsvinden. Maar je kunt met gesloten beurs van alles ondernemen. We hebben een voorzienende taak, we brengen mensen bij elkaar en we hopen dat we straks terug kunnen kijken op een moeilijke periode waarin we iets hebben kunnen opbouwen waardoor mensen naderhand ook nog vertrouwen in ons hebben. Want daar gaat het om, het is kweken van vertrouwen. Je verleent je vakmanschap en hoopt er uiteindelijk een langdurige relatie aan over te houden. Dat is wat je nu moet doen.
Musikanten hoopten op het podium te staan, maar ik weet ook, aan alles komt een einde. En wat ik nu kan doen, op de manier waarop ik het doe, daarvan denk ik dat we in ons vakmanschap goed bezig zijn. En misschien spreken we mekaar over twee jaar en kijken we waar we dan staan. Dat is mijn hoop, lacht hij hard.
Ja, zegt Vivianne, dat is onze hoop! Dat we mekaar nog een keer spreken!

Eric Jaspers
By Vief
Wil je meedoen aan het super initiatief van de Aspergepiepers, dan moet je bij Vivianne zijn!

En zoek je nog een mooi cadeau voor Valentijn, dan moet je hier zijn, voor een Cadeau TO GO!

Over het coronaproject. En leuk nieuws, er komt tzt een boek!

daphnedumoulin_coronaproject

Share this Post

CORONAPROJECT over HOOP en zo🍀

Zoveel mensen, zoveel manieren om met deze coronacrisis om te gaan. In dit project verzamel ik tijdens het halen van mijn dagelijks frisse neus verhalen over hoop, betekenis, contact maken en plezier hebben in deze tijd. Maar ook zijn er verhalen over verdriet en vaak een onvermijdelijk verlies.
Over mensen die het roer hebben moeten omgooien en over ongelooflijke veerkracht die soms ook eindig is.

Maar misschien zijn er ook dingen die je meer bent gaan waarderen en is er iets veranderd dat je best graag zou willen meenemen als dit allemaal voorbij is? Vanaf juni ben ik ook benieuwd hoe je denkt over alle maatregelen en of je het nog een beetje volhoudt allemaal.
En dan is het oktober met een tweede gedeeltelijke lockdown. En dat is weer een heel ander verhaal.

Neem hier een kijkje, er komen regelmatig verhalen bij. En leuk nieuws: er komt een boek, want we hebben met z'n allen toch een mooi tijdsdocument gemaakt. Ouderwets, zo'n boek? Nee hoor, want over een paar jaar kunnen we onze digitale bestanden niet meer inlezen. En dat zou jammer zijn.

Mocht je nu iemand kennen die door corona in een heel bijzondere situatie zit en die mee wilt doen met het project, laat het me even weten, of stuur degene de link even door. Grijp je kans! Je bent van harte welkom. Dank je wel!

Ontvang exclusief nieuws
Inschrijven