Hoe Conny van Choes in Amby een wel heel bijzonder coronascherm bedacht

Conny @Maastricht | 17 juni corona week 14

Mijn moeder heeft zo’n scherm in de winkel, zegt Kelly als ik vraag of iemand nog bijzondere Corona-dingen weet. Daar zit ze achter als ze schoenen past.
Dat wil ik natuurlijk zien. En inderdaad, wat een vondst! denk ik als ik er binnenstap.

Hoe is het voor jou allemaal gegaan? vraag ik Conny.
Nou, zegt ze, in maart had ik mijn zaak net een jaar open en ik weet nog dat ik de eerste koopzondag goed gedraaid heb. Een week later kwamen al die uitbraken en moest iedereen ineens binnenblijven en moest alles dicht. De mensen werden gewoon bang, Dus er kwam niemand meer. Toen dacht ik wel even; dit gaat niet goed zo.
Maar ik ben niet dicht geweest, want als ik thuis ga zitten verkoop ik helemaal niets en iedere euro is binnen.
Maar kindervoetjes blijven groeien, dus ik kreeg langzamerhand toch telefoontjes van klanten.
Ik ben eerst na openingstijd met Privat shopping gaan werken. En ik ben van alles gaan aanpassen; afstandhouden, desinfectiemiddel kopen, aantal zitplaatsen regelen. Ieder heeft een eigen spiegel. En ik heb meteen twee rolrekjes en tafelzeil besteld en dit rekje gemaakt. Toen kon ik meteen door.

Ik vind het een geweldige vondst, zeg ik.
Ja weet je, je moet kinderen de schoenen echt aanmeten en ouders hebben baby’tjes op schoot. Die móet je wel helpen. En dit is lekker flexibel en het doet geen pijn zoals plexiglas, want plexiglas snijdt. En dit sprak zich rond want in maastricht zie je dit nergens in de binnenstad. En mensen vinden dit fijn. Ik ben bewust niet met mondkapjes gaan werken omdat kinderen daar bang van worden. En nu zit ik achter dit scherm en tik er wat op en speel kiekeboe en zo los je het toch op een speelse manier op, zegt ze vrolijk.

Je merkt nu dat we het niet meer zo nauw nemen, maar in het begin bleven mensen echt bij de ingang staan. Maar ik heb zelf niet zo die angst gehad om aan de slag te gaan want kinderen blijken niet zo besmettelijk. En bij volwassen houd ik afstand.

En hoe was het dan voor jezelf, die periode?
Voor mezelf was er in het begin wel paniek. Als ik het maar niet krijg want dan moet mijn zaak dicht, dacht ik. Maar toen de omzet begon te herstellen kreeg ik hoop. Weet je, kindervoetjes staan niet stil. Het is iets noodzakelijks.
Waar ik me meer zorgen over maak is of de nieuwe collectie voor de winter wel zal binnenkomen. Die moet ik een half jaar voor het seizoen bestellen en in Italië, Portugal, Spanje zijn de fabrieken dicht geweest. Eén merk heeft de hele order al gecancelled omdat ze de voorraad niet compleet krijgen.
Maar, zegt ze met een kwinkslag, nu ik mijn draai gevonden heb met al deze attributen heb ik er ondanks het besef dat je als ondernemer kwetsbaar bent, het volste vertrouwen in dat het goed komt. Het maakt het eigenlijk ook heel spannend en leuk, zegt ze.

Denk je dat er iets gaat veranderen in de maatschappij?
Als er iets gebeurt leeft dat heel erg bij mensen maar we zijn het ook weer heel snel vergeten. Nu denken we nog bij iets kleins; waar maak je je druk over, maar dat komt weer terug.
Ik denk wel dat mensen meer na gaan denken over duurzaamheid. Als je ziet wat het met het milieu doet, het schone water in Venetië en we hebben minder vervuiling door vliegtuigen. Als je die pretvluchtjes voor een paar euro naar Italië ziet. Daar mogen ze wel wat in schrappen. En al die goedkope producten bij schoenen en textiel, die wegwerp mentaliteit, daar wordt nu wel over nagedacht.
Alles is schoner en beter nu alles even stil heeft gelegen. Het heeft een grote groep mensen aan het denken gezet en ik hoop ook dat de overheid dat gaat meenemen. Want het kan ook op een andere manier.

En wat ben je gaan doen in die tijd?
Je hebt weer meer tijd met je gezin, zegt ze en je bent meer op elkaar aangewezen want je kunt nergens heen. Dus je krijgt ook andere gesprekken. We zijn spelletjes gaan doen. Monopolie weer eens uit de kast gehaald. Kelly heeft gepuzzeld en het bakken weer opgepakt maar ik denk dat dat door de tijdsdruk straks wel weer gaat verdwijnen. Je gaat weer eens extra opruimen, maar zodra die vrijheid weer terug is gaat iedereen weer in zijn normale ritme, zegt ze.

Weet je, geluk is iets heel kleins, dat kun je snel weer verliezen. Het is allemaal de ver-van-mijn-bed-show maar het kan ineens allemaal voorbij zijn. Ik ken mensen die in Oostenrijk het coronavirus hebben opgelopen en het overgegeven hebben aan hun ouders die daardoor zijn overleden. Het zal je maar gebeuren.

Heb je iets over jezelf ontdekt? ben ik benieuwd.
Ik ben best wel zelfverzekerd wat dat betreft. Ik probeer altijd positief te denken. Mijn man is bijvoorbeeld wel heel erg panisch geweest om corona te krijgen. Ik ga er toch makkelijker mee om. Ik doe wat ik moet doen en als ik het dan toch moet krijgen, ja dan is dat zo.
Sommige maatregelen vind ik wat overdreven. Dat je verplicht bent om te pinnen bijvoorbeeld. Die anderhalve meter daar zal wat wat in zitten in verband met die aerosolen, maar met 300 man in een vliegtuig zitten en wij moeten anderhalve meter aanhouden.. ik heb daar zo mijn twijfels over of dat wel allemaal goed gaat.
Die mondkapjes vind ik overdreven want het heeft weinig zin. Maar we moeten ze nu wel in het openbaar vervoer dragen. Ik weet het niet. Ik laat het aan de geleerden over.

Ik denk wel dat we in Nederland goed hebben gedaan aan die intelligente lockdown. Vooral voor de econome. En we hebben dezelfde resultaten geboekt als andere landen die een volledige lockdown hadden gelukkig.
Het is even afwachten, ik denk dat in heel veel dingen die anderhalve meter moeilijk te handhaven is. In de horeca gaat het wel goed als iedereen nuchter is, maar als er alcohol in het spel komt dan stap je snel op vrienden af. En als het langer gaat duren en we pas over een jaar een vaccin hebben, gaat het handen schudden en omhelzen eruit slijten. Misschien dat je dat nog bij hele goede vrienden doet, maar bij mensen die je niet goed kent gaan we gepastere afstand bewaren, denkt Conny.

En dan laat ik haar want er komt een klant binnen. Ik ben benieuwd hoe het allemaal gaat lopen. Vanavond komen er weer nieuwe versoepelingen aan en daarmee ook een hoop nieuwe meningen verwacht ik. Maar dat houdt de boel levend.

Conny kun je vinden bij Choes in Amby

Share this Post

En leuk nieuws: er komt een boek, want we hebben met z'n allen toch een mooi tijdsdocument gemaakt. De teksten worden verbeterd en het is momenteel 2025 in de maak!! Schrijf je in voor de nieuwsbrief!  voor updates, specials en je hebt als eerste kans om te boeken!