Renée @ Meerssen | Mei corona week 11
Er is eigenlijk heel weinig voor mij veranderd zegt Renée, want ik heb al die tijd gewoon doorgewerkt in de winkel. Maar wel met kortere openingstijden.
Het grote verschil was dat mijn studerende dochter weer constant thuis zat.
En het sociale leven is er even niet dus ik ben meer thuis gebleven. Hoewel ik toch ieder weekend vrienden heb gezien, maar het was klein en intiemer.
Het is allemáál kleiner geworden. Minder reizen, maar dat is ook prima. Het was zo.
Het kan ook zonder overal naar toe te moeten, maar dat reizen vind ik ook wel heel leuk, dus dat wil ik niet voor altijd missen of inruilen als het niet nodig is, ook al weet ik dat het voor de natuur beter zou zijn om het niet te doen, maar het is een onderdeel van mijn bestaan. Ik heb altijd heel veel gereisd.
Hoop haal ik uit hoe ik in het leven sta. Ik heb nooit gewanhoopt in deze tijd omdat het over het algemeen geen dodelijk virus is. Blijkt nu.
Als ik had geweten dat iedereen die het kreeg dood zou gaan, was het wel even iets anders.
Veel mensen zijn twee weken ziek geweest en er is niks mis mee om eens twee weken goed ziek te zijn. Misschien heb ik het zelf wel gehad met Kerst toen ik drie, vier weken echt niet lekker ben geweest. Wie weet, was het dat? Vragend trekt ze haar schouders op.
Al die paniek die er is gekomen. En nu blijkt dat er ineens veel minder mensen sterven omdat al heel veel zwakkere mensen zijn gestorven. Die zijn wel eerder gegaan en dat is natuurlijk verschrikkelijk, maar wat me verbaasd is dat we allemaal zo braaf geluisterd hebben. En het heeft zeker twee weken geduurd voordat iedereen weer een beetje zelf begon na te denken.
Ik ben een beetje fatalistisch merk ik achteraf. Wist ik niet van mezelf, maar ik zoek het wel op misschien. Laat me maar ziek worden, is dat zo erg? Om eens een flinke griep te hebben? In Afrika weten de mensen niet beter, die zijn gewoon ziek, daar zijn geen medicijnen om hun te helpen. Je moet er nu doorheen.
Ik ken inmiddels wel 10 mensen die positief getest zijn geweest. Ze waren twee weken ziek. Maar ook daar zitten varianten in, want de een was twee weken doodziek en de partner heeft zich even niet lekker gevoeld. Ik denk dat als je zwak bent, dan pakt het je. Dus ik geloof sterk in de eigen verantwoordelijkheid van mensen.
Wat nu in Amerika aan het gebeuren is, en dat is wellicht generaliserend, maar hun leefstijl en eetpatroon.. kijk hoe obese mensen daar zijn. Er is daar geen preventie, alleen fixen achteraf. Ja dan krijg je toch eens de rekening gepresenteerd, denk ik.
Het leven is mooi, maar je moet het zelf mooi maken. En je eigen verantwoordelijkheid dragen en niet ervan uit gaan dat men dat wel voor je doet.
Wat heb je over jezelf geleerd?
Ik ben er nog meer in gaan geloven dat we gewoon gezonder moeten leven. Dat je voor je lichaam moet zorgen. Klaar. Door voeding en beweging, maar het komt niet vanzelf. Je zult moeten investeren. En dan krijg je daar uiteindelijk alleen maar positiviteit uit.
We wonen in een heel sociaal land, alles is geregeld voor iedereen. Door de overheid wordt gezegd we pompen er wel wat in, maar dat is onzin want we hebben straks een torenhoge staatsschuld, dus er zijn dingen beloofd waarvan ik denk dat die niet waargemaakt kunnen worden. En daar komen we dadelijk achter, zegt ze gemoedelijk.
Het is goed dat ze het gedaan hebben toen het nodig was, en we gaan er de rekening van betalen, maar dat is niet erg.
Het gaat weer beter, het is niet over want het virus is er, dus ik verwacht ook dat het zijn kop straks wel weer op zal steken, zegt ze
Ik denk dat het goed zou zijn als ze iedereen in Nederland eens zouden testen zodat ze een idee krijgen hoeveel mensen inmiddels antistoffen hebben opgebouwd. Dat is veel meer dan men denkt. En misschien valt het allemaal wel mee. Je moet ergens aan dood gaan. Mensen gaan dood. En nu is dat schrikbarend aan de hand met Covid, maar die mensen waren wellicht toch gestorven. Zij het iets later.
Dus ik wil niet zeggen dat het geen ernstige en besmettelijke ziekte is, maar als ik mensen met een mondkapje zie lopen… ik denk dat niets viezer is dan zo’n masker. Hoe kom je er nou bij?
Mijn handen zijn nog nooit zo droog geweest. Ik geloof er niet in. Wij hebben altijd dieren gehad, de kinderen kropen op de grond tussen de beesten en ze zijn gezond. Dat bange.. ik zoek het eerder op, kom maar, dan is het achter de rug. Maar dat komt ook omdat het wat langer duurt. In de winkel merk je ook dat mensen er over het algemeen de neus van vol heeft.
We hebben zaterdag een van de beste koopzaterdagen gehad sinds het laatste half jaar. Men wil weer. We hebben weinig uitgegeven de afgelopen maanden en nu hebben we ook nog vakantiegeld. En dat is voor ons allemaal positief, zegt deze mooie vrouw tot slot.
En weer was het een bijzonder gesprek. Zoveel verschillende meningen en inzichten. Dat vind ik mooi aan dit project
Renée werkt bij Shaggy in de Beekstraat
sharing is caring
CORONAPROJECT over HOOP en zo🍀
Zoveel mensen, zoveel manier om met deze corona-crisis om te gaan. In dit project neem ik tijdens het halen van mijn dagelijks frisse neus slechts mijn telefoon mee op pad en verzamel verhalen over hoop, betekenis, contact maken en plezier hebben in deze tijd.
Wat heb je over jezelf ontdekt, zijn er dingen die je meer bent gaan waarderen en wat is er veranderd dat je best graag zou willen meenemen als dit allemaal voorbij is? Neem hier een kijkje, er komen regelmatig verhalen bij.