Lilian @Meerssen | Juni corona week 15
Dit is May, zegt ze. Ze is moe want we hebben al een hele ronde gemaakt vandaag.
En daarom gaat May in de wagen en duwt Lilian hem richting huis. En gelukkig maakt ze even tijd om haar Coronatijd met ons te delen.
Het was lekker rustig. Ik heb genoten van de rust. En het is jammer dat dat voorbij is. En voor de rest is er niks veranderd voor mij.
Ik heb heel veel geborduurd en geschilderd, maar ik ben altijd aan het schilderen en aan het tekenen en naaien en honden-borstelen. Altijd bezig. Maar ik heb absoluut niks anders gedaan dan anders.
Als ik eerlijk ben heb ik alleen genoten van de rust en van de rest niet echt veel gemerkt.
Nu begint het weer drukker te worden, dat is jammer. In die tijd ging je wandelen en je kwam niemand tegen. Heerlijk! Genieten van de rust.
Het was stil. De hele markt was stil en rustig. Fijn, zegt ze.
Ik denk dat de maatschappij blijft veranderen. Want ik kwam net langs de beelden daarachter bij de basiliek, ik denk dat die in de toekomst ook nog wel weggaan. Dat denk ik, zegt ze. De wereld blijft veranderen niet alleen het klimaat verandert, maar ook de mensen.
De mentaliteit bedoelt u? vraag ik.
Ik denk dat het misschien nog wel een moslimland gaat worden. Dat zou heel goed kunnen.
Het komt er rustig en zonder oordeel uit valt me op. En dan moeten alle beelden weg.
Nee daar heeft Corona geen bijdrage aan geleverd, dat heeft gewoon met het veranderen van de wereld te maken, zegt ze. De kerken zullen weggaan. Dat worden misschien moskeeën. Kijk maar, nu liggen de kerken leeg. Dat ze er maar apartementen van maken, niet dan?
Maar dat gaan wij niet meer meemaken, zegt ze, dat is twee generaties verder.
Wat denkt u dat Corona teweeg heeft gebracht?
Ikzelf merk het niet zo maar ondernemers natuurlijk wel en dat zijn er veel, maar daar kan ik niet over meepraten. Gelukkig niet meer.
Wat geeft je hoop, is dan een vraag die voor u niet aan de orde is he? vraag ik.
Nee, zegt ze, ik geniet van de rust, lacht ze. Wat wil een mens nog meer? Het is een hele verandering; onze kinderen allemaal uit huis, een hele tijd is het dan heel eenzaam maar als je daar aan gewend bent dan, nou ja, we hebben iedere dag te eten, ik kan alles betalen, dan ben je toch een rijk mens, niet dan? Vind ik tenminste, zegt Lilian. Alles wat extra is is meegenomen. Er zijn mensen die hebben geen dak boven hun hoofd. Dus.. genieten van alles.
En dan wil ik toch echt heel graag nog een portret van haar maken en gelukkig vind ze dat prima. Normaal heb ik wel mijn haren los, zegt ze, maar het is veel te warm, dus heb ik ze samengebonden. Ik vind het wel mooi zitten, zeg ik, als we richting muur lopen.
Ik had nog meer tattooz, zegt ze als ze May even parkeert. De mooiste tattoo die ik ooit heb gehad zat op mijn kin, dat was een Maori tattoo. Ik heb hem laten weghalen omdat ik niet meer in het wereldje zit. Ik leef nu in een andere wereld. Ook fijn, ook leuk en omdat ik klaar ben met dat werk is dit ook weer een nieuwe uitdaging. Alles weg. Vond ik ook weer spannend, zegt ze, want hoe ziet het er uit zonder tattoos vroeg ik me af.
Dat is echt hartstikke goed gelukt, zeg ik. Dat had ik nooit gedacht dat dat zou kunnen.
Hier zie je nog een beetje, wijst ze op haar wang, ik had nog vaker terug moeten gaan maar het doet zo’n afschuwelijke pijn. Meer pijn als het laten zetten. Honderd keer erger. Heel erg.
Dus de rest blijft staan? vraag ik naïf.
Dat weet ik niet, zegt ze. Gelukkig verander ik steeds. Mensen veránderen, of je krijgt van die grijze muizen, nee ik blijf veranderen denk ik. Dat is ook het leuke, steeds opnieuw weer nieuwe dingen ontdekken. Aan jezelf en aan je huis en om je heen. Alles.
Ik doe ook motor rijden. Vette Harley. Geweldig vind ik dat, zegt ze nog even enthousiast voor we afscheid nemen.
Lijkt me heerlijk om te zien en te fotograferen. Komt nog. Na Corona.
sharing is caring
CORONAPROJECT over HOOP en zo🍀
Zoveel mensen, zoveel manier om met deze corona-crisis om te gaan. In dit project neem ik tijdens het halen van mijn dagelijks frisse neus slechts mijn telefoon mee op pad en verzamel verhalen over hoop, betekenis, contact maken en plezier hebben in deze tijd. En vanaf juni ben ik ook benieuwd hoe je denkt over alle maatregelen en of je het nog allemaal een beetje volhoudt.
Wat heb je over jezelf ontdekt, zijn er dingen die je meer bent gaan waarderen en wat is er veranderd dat je best graag zou willen meenemen als dit allemaal voorbij is? Neem hier een kijkje, er komen regelmatig verhalen bij.
