Een boeiend en liefdevol gesprek over je thuis voelen, openheid, vrijheid, onze angst voor echt diepgaand contact, dat we tolereren in plaats van integreren maar ook over eenzaamheid.
Lees het hele boeiende verhaal hier!
Een boeiend en liefdevol gesprek over je thuis voelen, openheid, vrijheid, onze angst voor echt diepgaand contact, dat we tolereren in plaats van integreren maar ook over eenzaamheid.
Lees het hele boeiende verhaal hier!
Azmi betekent ‘doorzetten/perseverance’ dus kan het niet anders dan dat we over een tijdje een prachtige documentaireserie gaan zien die ‘Women of color’ gaat heten. Een serie over women empowerment.
It is ingrained in our culture to only see people like you, white women, as an example of what we should look like.
Indonesian women just don’t feel beautiful. And it is my dream to change that.
In Borneo schreef ze al een boek…my next book will be a self help book: To love yourself.
What do you think? Don’t you agree that loving yourself is the most important thing you can do?
Mohamad en Hossam@Maastricht
Ah, here we have to get off the train. Zei de man die zojuist naast me was komen zitten. We come from Syria. En hij knikte langzaam. And this is my son, he is blind.
Wat zeg je dan in twee seconden?.. Dus ben ik met ze uitgestapt.
Anna@Maastricht
Ik voelde wel dat ik een kind kreeg, maar toen ik 911 belde om me te helpen wilden ze in eerste instantie niet komen omdat ik nog steeds geen dikke buik had en er twee maanden geleden nog niks op de echo te zien was. Al die tijd heeft niemand mij willen geloven en de hulpdienst deed dat ook niet. Ik moest maar gewoon rustig doorademen dan zouden de buikkrampen wel over gaan..
Sjaak @ Den Haag Soulstories
Een klaptafel, een typemachine, twee stoelen en een vintage bord. De pop up dichter strijkt langs voetpaden neer en nodigt de voorbijganger uit tegenover hem plaats te nemen voor een ontmoeting en een gedicht. Daar moest ik natuurlijk meer van weten.
It all started with Doc back in 2008. ‘I’ve lived on the streets since I was 16 years old.’ He told me. ‘My father used to beat my mother up.. now I run tours around…
And I was hooked! I was looking for more of these beautiful encounters where people from all over the world tell me stories about their lives. Where they tell me about their hopes, dreams and aspirations too. I found them on my travels and around the corner of my street. Only to find out what…
Women empowerment project
I had the privilege to document the work of SHE collaborates/Maastricht University in Ghana. Their mission is to implement good health education worldwide and in Tamale there is a university running this program. More about my incredible experiences on my first trip to Africa will follow soon. Here is the video made for SHE, on assignment for Nuffic.
In this project I photograph people randomly in the streets all over the world.
I love these beautiful encounters. It makes me happy when people share their stories, their hopes and dreams. Dreams they never told someone else before or dreams they forgot about, and then, because of that short moment we met and made a portrait, they actually make a change in their lives. Just a ‘simple’ photograph seemed to make the difference..
ICH BIN KOLN! Nightmares caught between the webs on new years eve
1200 women got sexually molested by groups of men on new years eve in Cologne. The police could only watch the game. They were told by the government to shut their mouths about what happened because it was not convenient in their policy of welcoming refugees. Everybody is talking about the predators, but what about the women?…are we..
‘Wanneer ik oude foto’s van mezelf zie dan denk ik echt; wat was je toen mooi. Ja, dat was in de kuiventijd. Nu vind ik alleen mijn ogen nog mooi. Soms kijk ik in de spiegel en dan kijk ik naar die ogen. Ik zie dan een soort heftigheid die zegt; door, door door, je moet door! Ik denk niet dat dat goed is want dat maakt me nerveus. Ik lijk zo wel heel rustig maar van binnen….’
..Ik heb mezelf altijd voorgenomen: Al ga je door de hel, je zult het leven leren kennen..
Over ondraaglijke eenzaamheid, verlangen naar de dood, je dromen najagen en angst voor deze wereld.
Isn’t that what we all want? To be seen? To live in a culture where people talk to each other in the streets?
To really be interested in somebody?
Art project about connection and awareness
Twee mensen, die elkaar niet eerder hebben ontmoet, met elkaar in gesprek in een omgeving die niet voor de hand ligt. Hoe beïnvloed dat de conversatie en bovenal, hoe voelt dat. Het eerste deel van de performance vond plaatst binnen de Achterkant van de schilderijen..Het tweede deel van de performance.. Ik ben gefascineerd door het werk van Marina Abramovic en er is een pracht project waarin zij mensen uitnodigt om tegenover haar te gaan zitten en elkaar in de ogen kijken..voortkomend uit een inheems vergaderritueel.. daarin ontstaat begrip en compassie..
Stel je een grote grot voor, die met de buitenwereld verbonden is door een gang met een dusdanige lengte dat er geen daglicht in de grot valt. Er zit een rij gevangenen met hun rug naar de ingang, en ze kijken naar de achterwand van de grot. Hun ledematen en halzen zijn zo vastgeketend, dat ze hun hoofden niet kunnen bewegen en noch elkaar, noch zichzelf kunnen zien. Dit betekent dat ze alleen de wand voor zich kunnen waarnemen. Zo hebben ze hun hele leven gezeten en kennen niets anders..
Een tijdje geleden kwam ik in aanraking met een echte angstcultuurgeschiedenis. Mijn beste vriend zat er plots middenin. De angst, frustratie, het onbegrijpelijke van de situatie maar vooral de intense pijn die ik in zijn ogen zag, sneden door mijn ziel.
Manipulaties en bedreigingen om je mond te houden maken een mens kapot. Ik zag hem binnen korte tijd haast volledig verdwijnen. Gevangen in zijn hoofd en hart. En ik heb zijn enorme kracht en moed gezien om los te laten en langzaam weer aan te sterken en te groeien tot de bijzondere persoon die hij was en is, een ervaring rijker en in zekere zin weer vrij.
Over dood gaan, loslaten en weer opstaan, niet achteromkijken maar verder gaan met je leven.
Het sprookje van Blauwbaard vertelt over het openen van de deur naar verborgen gehouden kennis. Dr Pinkola Estes is psycholoog, Jungiaans therapeut en ‘ cantadora’ (verhalenvertelster) en zij heeft een prachtig boek geschreven dat ‘de ontembare vrouw, als archetype in mythen en verhalen’ heet. Het is een boek vol sprookjes en traditionele verhalen die ze stuk voor stuk voorziet van uitleg en inzichten in de psyche van de personages en daarmee van onszelf als mens. Ik heb het boek jaren geleden gekocht en inmiddels verslonden want het is geweldig en confronterend tegelijk. Iedere keer opnieuw haal ik er weer iets uit wat van toepassing is op mijn leven en ben ik onder de indruk van haar enorme wijsheid.