You can be the change you want to see in the world

Davina@Maastricht | Ghana

Davina heeft net 17 uur vliegen achter de rug als ik haar aanspreek. Ik was voor werk in Botswana en ben vandaag teruggekomen zegt ze. Ik ben moe. Maar lachend besluit ze toch iets over zichzelf te vertellen.

Ik kom uit overal in Ghana, vertelt ze als ik met haar meeloop. En ik ben mijn promotieonderzoek aan de universiteit hier aan het afronden. Ontwikkelingseconomie. Maar ik kijk vooral naar corruptie en de rol van sociaal vertrouwen, en hoe dat werkt in het veranderen van gedrag.
Dat moet ik even op me in laten werken. Wauw.

Ik heb niet slechts één droom, maar uiteindelijk zou ik willen dat iedereen gelooft dat ze zelf de verandering kunnen zijn die ze zoeken. Zelfs in afgelegen gebieden hoop ik dat mensen in zichzelf geloven en beseffen dat ze het kunnen redden zonder hulp van buitenaf. Dat ze zelfredzaam kunnen zijn. Iedereen heeft iets in zich dat waardevol is voor anderen.

En ik geloof dat iedereen de kans moet krijgen om de wereld te ontdekken. Ik zou zo blij zijn als mensen de wereld door mijn ogen zouden kunnen zien. De wereld is fantastisch, zegt ze. We komen allemaal ergens anders vandaan, met heel verschillende achtergronden, maar zelfs in delen van de wereld waarvan we denken dat ze echt verwoest zijn, waar veel conflicten woeden, ontmoet je de mooiste mensen. Het is belangrijk dat we dat allemaal kunnen zien, want dat helpt ons om barrières te doorbreken.
Ik denk dat we allemaal stereotiepe gedachten hebben over anderen, maar als je écht kijkt, dan zie je dat we allemaal hetzelfde zijn. We hebben allemaal een mooie ziel.

En hoe zou je dat aanpakken?
Je kunt mensen laten inzien dat ze alles kunnen bereiken waar ze van dromen, zegt ze. Zodat ze zich bewust worden van het feit dat ze hebben geleerd om niet in zichzelf te geloven. Dat alles uit het Westen zogenaamd beter zou zijn. Waar ik vandaan kom, hebben mensen niet geleerd, om om zich heen te kijken en te zien wat ze al in huis hebben, en hoe ze daar iets moois van kunnen maken.
Ik heb het geluk gehad dat ik mensen heb ontmoet die me dit hebben geleerd. Dus als ik op mijn beurt anderen kan laten inzien dat ze hun dromen waar kunnen maken, dan zou dat geweldig zijn. En soms geef je mensen ruimte om zelf te ontdekken wat ze kunnen en wie ze zijn. Dat is ook een vorm van onderwijzen. Soms stuur je alleen een beetje bij. Je kunt op zoveel manieren mensen inspireren en hen laten weten dat zij de verandering kunnen zijn die ze in de wereld willen zien. Wat je ook wilt bereiken, je hebt het al in je, zegt ze.

Waar ik bang voor ben? Angst... hmmm. Ik denk... mezelf. Ik ben niet bang voor externe dingen, zegt ze. Al denk ik wel dat je grenzen nodig hebt. Soms moet je je ervan bewust zijn dat de wereld niet altijd zo goed is als je hoopt. Daarom moet je jezelf soms beperken in wat je wilt doen, maar dat is een les die ik zelf nog moet leren, lacht ze. Soms krijg ik een klap te verduren omdat ik iemand die ik net heb ontmoet uitnodig voor thee, en dan blijkt dat geen goede zet. Dus daar mag ik wat alerter op worden. Het is goed om een open blik te hebben en alles en iedereen te omarmen, maar soms moet je voorzichtig zijn. En daar ontbreekt het me nog weleens aan.

Hmm, ja, dat herken ik wel, zeg ik. Het is interessant dat ik toch iedere keer weer iemand ontmoet die me precies dat vertelt wat ik moest horen.
Ja, zegt ze, soms ontmoet je mensen met vergelijkbare ervaringen, en dat overkomt me vaak. Davina lacht met dat prachtige spleetje tussen haar tanden, zo typerend voor veel mensen in Ghana.
Die ontmoetingen en ervaringen zijn altijd heel waardevol, eindigt ze. Weer die warme lach. En een knuffel.
Mooi mens, die Davina. Precies zoals haar naam belooft: een prachtige ziel.