daphnedumoulin_coronaproject

John heeft zijn auto Coronaproof

John @Maastricht | CORONAPROJECT over HOOP en zo🍀

Ik heb mijn auto Coronaproof gemaakt, zegt John, als hij staat te schilderen in het restaurant waar hij normaal gesproken  grilt en garneert. Dan kan ik tenminste mijn ma en mijn schoonmoeder af en toe eens ergens naar toe rijden.
En dat wil ik natuurlijk graag zien, want een auto Coronaproof maken, dat heb ik nog niet eerder gehoord. Ik vind het schitterend.

In Juni is het dan eindelijk zover. Een dag voordat deze inventieve creatie er volgens het Outbreakmanagementteam weer uit mag worden gehaald, ga ik op pad om het gauw nog eens met eigen ogen te bekijken. Voordat het allemaal voorbij is.

Maar eerst wil ik graag weten of Corona voor hem ook iets positiefs heeft gebracht.

Wat ik het mooiste vind, zegt John, is dat we meer tijd voor mekaar hebben. En er is tijd om tot jezelf te komen. Er is weinig afleiding en dan moet je wel, zegt hij. Maar het komt allemaal goed, schudt hij alles van zich af.
Ik heb het werk niet zo erg gemist, maar de lol en het samenzijn en de fun onderling heb ik wel gemist. Dat kun je alleen maar met de mensen op het werk en niet thuis, dan verklaren ze je voor gek, lacht hij hard.

Heb je iets over jezelf geleerd?

Image

Ja, ik heb het er met mijn moeder over gehad: ik wil een beetje meer op mijn pa gaan lijken. Een makkelijker man worden die ook liever is. Het is een stukje zelfreflectie. Heel veel mensen die in deze tijd met zichzelf geconfronteerd worden hebben dat denk ik. Dan ga je eens even nadenken van, ok, wie ben ik, wat ben ik en wat wil ik zijn.

Die anderhalve meter aanpassing vind ik het allermoeilijkste nu, want je kunt je dierbaren niet omarmen. Je ziet ze al niet zo vaak en dan moet je ook nog veraf staan. Kom je elkaar een keer tegen, dan zijn we hartstikke blij en dan moet je weer afscheid nemen met een ‘dag’. En dan kun je zwaaien terwijl je normaal een knuffel zou geven. Maar dat kan dat niet.

En dan komt toch die Coronaproof gemaakte auto om de hoek kijken. Want dan kunnen mijn ma en mijn schoonmoeder af en toe in de tuin bij familie op die anderhalve meter bij elkaar zijn, zegt John. Dat zijn van die kleine dingetjes.

Hoe heb je dat dan gedaan? vraag ik nieuwsgierig.
Ik heb klittenband rondom gemaakt en daar heb ik plastic tegenaan geklit. Het is zacht materiaal, dus het kan geen kwaad, ook niet voor de airbag mocht die openspringen, vertelt hij. En ik heb het er ook zo weer uitgehaald.

Ja daar heeft hij goed over nagedacht, die John en inderdaad als ik een paar weken later ga kijken, ziet het er spectaculair uit.

Leuk, al die creatieve oplossingen in deze tijd! Meer foto's vind je op de speciale Coronaprojectpagina.

sharing is caring

CORONAPROJECT over HOOP en zo🍀

Zoveel mensen, zoveel manier om met deze corona-crisis om te gaan. In dit project neem ik tijdens het halen van mijn dagelijks frisse neus slechts mijn telefoon mee op pad en verzamel verhalen over hoop, betekenis, contact maken en plezier hebben in deze tijd. En vanaf juni ben ik ook benieuwd hoe je denkt over alle maatregelen en of je het nog allemaal een beetje volhoudt.

Wat heb je over jezelf ontdekt, zijn er dingen die je meer bent gaan waarderen en wat is er veranderd dat je best graag zou willen meenemen als dit allemaal voorbij is? Neem hier een kijkje, er komen regelmatig verhalen bij.